Snuffleupagus

Yokluk.
Derler ki varligin tersidir.
Var olma gudusunun islevsizligi…
Aklima her geldiginde,
Beynimin her hucresinde beliren tek sey:
Yokluk.
Aslinda somut yokluklardan ote,
Soyut olanlari cevremde.
Su an baktigim duvar,
Ne kadar puruzsuz ve bossa
Yoklugun da o kadar puruzsuz ve bos.
Dahil olamadigim bir hayatin yoklugu,
Anlatamayacagim ve asla anlayamacagin,
Bir aciyi getirdi kapima.
Yokluk hic bu kadar cekici degildi
Ayni zamanda kalp kirici.
Kulaginda jazz tinilari,
Bombos bir arazi de yururken,
Dusun karsinda koskoca duvarlar,
Dusun ki, onunde duran bir hayat,
Dahil olmak tek arzun,
Karsinda bir bekci
Kendisinin de bilmedigi bir parola,
Surekli sormakta,
Bakislarinda asina oldugun yokluk.
Takatsiz dizlerin titrerken,
Farkedersin ki,
Bir varmissin, bir yokluk.